Wat zou het geven wanneer je pakweg een aantal liedjes van Noordkaap, Monza of Meuris, vaak van nature uit op stormkracht geschreven en gespeeld, zou herleiden tot de naakte essentie?

Niet akoestisch maar elektrisch. Stijn Meuris is geen grote fan van louter akoestische bewerkingen van hoog-energetische nummers, een benadering die volgens hem iets te dikwijls ‘vooral vertraging en overbodig gekrets oplevert’...

En behoorlijk intens. Zonder drums, maar met piano, gitaar, effecten, bas en zang.Gearrangeerd en gespeeld op een manier die volstrekt anders is - en soms zelfs radicaal afwijkt van het origineel. Noem het metalen minimalisme.

Blijven die songs dan overeind, in hun gedeconstrueerde oervorm?

Zeker weten. Sommigen winnen bij die aanpak zelfs aan kracht en impact.

Meuris heeft samen met Gianni Marzo (gitaar, oa. Isbells en solo), Bart Van Lierde (bas en effecten, oa. Meuris en K’s Choice, ex-Zita Swoon) en Yves Meersschaert (piano, artistiek leider van het Gentse orkest Room 13 en Derek & Vis) een gedurfde selectie uit het bestaande aanbod gemaakt. Nummers zoals Gigant, Een Heel Klein Beetje Oorlog, Het Komt Voor In DeBeste Families, Soms Schrik, Panamarenko en Dat Het Gauw Winter Wordt; de eerder donkere kant van het Noordkaap-spectrum, zeg maar.

Een puik kwartet voor vijf kwartier muzikaal vuurwerk.